"Tα πάντα είναι προαποφασισμένα".

Ήταν μια παρέμβαση στην πολύ έντονη πολιτική συζήτηση που είχαμε με φίλους και φίλες, προσπαθώντας να αντιληφθούμε ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Ελλάδας και κατά πόσο μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι, ώστε να προσαρμοστούμε στο νέο περιβάλλον και σταδιακά να εντοπίσουμε, να ενημερώσουμε, να ενημερωθούμε και να καταπολεμήσουμε τις παθογένειες στη χώρα μας.
Ο barman ήταν περίπου 30 ετών, ίσως και να είχε κάποιο πτυχίο ή ακόμη και μεταπτυχιακό σε κάποιον από τους κλάδους, που αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν έχουν καμία ζήτηση.
Σύμφωνα με την άποψή του, τα πάντα είναι ένα σχέδιο των "εχθρών" για να μας εξαθλιώσουν σε συνεργασία με το κεφάλαιο, ίσως και τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ ή ακόμη και των εξωγήινων και όποια πολιτική δύναμη και να προκύψει, απλά θα εξακολουθήσει να τηρεί το σχέδιο εξόντωσής μας.
Ίσως και να ήταν ο ένας από τους δύο γιους του αγανακτισμένου πατέρα, που φώναζε απελπισμένος στις κάμερες, κατά τη διάρκεια της απεργίας στις 18/10, ότι έχει δυο γιους πτυχιούχους αδιόριστους και ότι το κράτος τους αδικεί.
Στην αντίληψη πολύ μεγάλου μέρους της κοινωνίας επικρατεί έντονα η πεποίθηση, ότι είτε θα πρέπει να διοριστούμε ή να έχουμε διαπλοκή με το κράτος, αλλιώς δεν έχουμε καμία αξιόλογη τύχη σε αυτή τη χώρα.
Αυτή ακριβώς η μοιρολατρική στάση είναι διαποτισμένη σαν δηλητήριο σε πολύ υγιείς ηλικιακά ομάδες της κοινωνίας και αυτό καθίσταται τεράστιος κίνδυνος και μέγιστη τροχοπέδη ως προς την ενδεχόμενη δυνατότητα/δυναμική, για την ανάπτυξη της χώρας.
Προσθέστε αν θέλετε και τις θεωρίες συνομωσίας ως φτηνή δικαιολογία για την ψυχική και πνευματική μας αδράνεια.
Παρατηρούμε πολύ έντονα στοιχεία κοινωνικής παράλυσης που προέρχονται από την επαγγελματική αβεβαιότητα και την έλλειψη σοβαρής ενημέρωσης, ως προς τις κύριες αιτίες που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.
Έχουμε μια απαθή στάση ως προς τη θέση μας την οποία θεωρούμε διαχωρισμένη από το κράτος, το οποίο αποτελεί ξένη έννοια προς την ατομική μας υπόσταση ή ακόμη και ευθύνη απέναντι σε ένα οργανωμένο σύνολο ανθρώπων, δομών και θεσμών.
Η αντίληψη αυτή είναι μεν πλαστή, αλλά έχει έντεχνα πριμοδοτηθεί από τα κόμματα και τους πελάτες τους, οι οποίοι δημιούργησαν εσκεμμένα την αίσθηση ότι το δημόσιο, το κράτος, αποτελεί τσιφλίκι τους και όσοι είναι "μέσα" σε αυτό, έχουν τη δύναμη να διαφεντεύουν τις ζωές των υπολοίπων.
Αυτό που με προβληματίζει πολύ έντονα είναι ότι έχει προκύψει μια ηττοπάθεια στην κοινωνία, η οποία οφείλεται στη λυσσαλέα αντίσταση πολλών συντεχνιών, ώστε αυτοί να εξακολουθήσουν να διατηρούν τα κεκτημένα τους προνόμια έναντι των συμπολιτών τους.
Συνεχίζουν να δίνουν την αίσθηση ότι το παράλογο και άδικο κράτος που δημιούργησαν, εξακολουθεί να είναι ανίκητο και ανθεκτικό έναντι κάθε λογικής και δικαίου.
Ένα κράτος του οποίου οι διαπλεγμένοι προνομιούχοι, φροντίζουν να στρέφουν τους πολίτες σε λάθος εκτιμήσεις και συμπεράσματα.
Ποιος πολιτικός θα τολμούσε λόγου χάρη, να κατακρίνει δημόσια σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή τους δημοσιογράφους για το αγγελιόσημο, χωρίς να αποκλειστεί δια παντός από τα ΜΜΕ;
Γιατί θα πρέπει ένας ελεύθερος επαγγελματίας να καταβάλει τις ασφαλιστικές του εισφορές στον ΟΑΕΕ, να καταβάλει παράλληλα τις εισφορές των δημοσιογράφων (και όχι μόνο) με το αγγελιόσημο και στο τέλος, αυτός να εντάσσεται στον χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ, να χάνει την πρόσβασή του στα φάρμακα και οι υπόλοιποι να είναι εξασφαλισμένοι με τα δικά του χρήματα;
Είναι μικρές ιστορίες καθημερινής τρέλας, οι οποίες πρέπει να ειπωθούν να γίνουν μέρος του οπλοστασίου μας για την οριστική σύγκρουση με όλα τα συμφέροντα σε αυτή τη χώρα.
Μπορεί όλα να φαντάζουν προαποφασισμένα σύμφωνα με το barman, αλλά η νομοτελειακή αποδοχή της μοίρας μας χωρίς μάχη, θα είναι η ταφόπλακα σε μια Ελλάδα που έχει μια τελευταία ελπίδα να δημιουργήσει ένα κράτος δικαίου.
Η βραδιά έληξε χωρίς κανένα κερασμένο ποτό, με ένα λογαριασμό γύρω στα 60 ευρώ και το barman να μην κόβει απόδειξη.
Υποθέτω ότι οι εξωγήινοι και η λέσχη Μπίλντερμπεργκ ευθύνονται και για τον απατεωνίσκο barman με την αποφασιστική πολιτική άποψη.
Φυσικά και δεν θα αλλάξει τίποτα με ανθρώπους σαν αυτόν να ζουν ανάμεσά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου