ΟΛΜΕ σε προϊσταμένους εκπαίδευσης: Μην παραδώσετε λίστα με τους καθηγητές που έχουν πειθαρχικά παραπτώματα Πηγή: ΟΛΜΕ σε προϊσταμένους εκπαίδευσης: Μην παραδώσετε λίστα με τους καθηγητές που έχουν πειθαρχικά παραπτώματα

Kάνοντας λόγο για απόπειρα κατάλυσης «κάθε έννοιας δημοκρατικής νομιμότητας στη διοίκηση της εκπαίδευσης, καθώς στην ουσία επιχειρείται η στέρηση του πολίτη- εκπαιδευτικού από τον φυσικό του δικαστή» η ΟΛΜΕ καλεί τους προϊσταμένους Εκπαίδευσης να μην παραδώσουν στο υπουργείο Παιδείας «λίστα» με τους εκπαιδευτικούς που έχουν πειθαρχικά παραπτώματα για να τεθούν σε αργία.

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ αναφέρει πως με την εγκύκλιο του υπουργείου ζητείται η αποστολή μιας λίστας «προγραφών» με ονόματα εκπαιδευτικών, οι οποίοι χωρίς άλλη περαιτέρω διαδικασία- πέραν της αναφερόμενης στην εγκύκλιο «διαπιστωτικής πράξης του οικείου οργάνου»-  θα τίθενται αμέσως σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΙ

Το θέμα δεν πιστεύω ότι μπορεί να εξηγηθεί πιο απλά.  Σε όλο τον κόσμο το ποσοστό καισαρικών γεννήσεων είναι 10-15%.  Αυτό ορίζει και ως φυσιολογικό ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας (WHO).  Βραζιλία (36%),  Μεξικό (30%), Ιταλία  (31%), ΗΠΑ (23%) και Αγγλία (19%) θεωρούνται επικίνδυνα ψηλά.  Και η Ελλαδάρα;

Είτε πας σε δημόσιο νοσοκομείο ή σε ιδιωτικό, τα ποσοστά είναι απίστευτα ψηλότερα από οπουδήποτε αλλού.

Τα έργα και οι ημέρες ενός συνδικαλιστή

Ο κύριος Θέμης Μπαλασόπουλος είναι η κλασσική περίπτωση του ανθρώπου που από νωρίς κατάλαβε οτι στην Ελλαδα της μεταπολίτευσης ο δρόμος που οδηγεί παντού...και κυρίως στην πολιτική, είναι ο συνδικαλισμός (και η δημοσιογραφία επίσης για να μη ξεχνάμε και τις δικές μας παθογένειες).  Είναι άλλωστε αναρίθμητα τα παραδείγματα των συνδικαλιστών που έγιναν βουλευτές και υπουργοί. 

Γιατί ο Λάκης Λαζόπουλος είναι σε ελεύθερη πτώση;

Μια εξήγηση για τα χαμηλά νούμερα στο Τσαντίρι !

Τεράστια πτώση σε σχέση με το παρελθόν παρουσιάζει το Τσαντίρι του Λάκη Λαζόπουλου. Η εκπομπή που όταν ξεκίνησε καθήλωνε όλη την Ελλάδα, έχει χάσει την φρεσκάδα της και τα νούμερα της είναι σε ελεύθερη πτώση, για την οποία βέβαια υπάρχει ερμηνεία. 

Η ελληνική κοινωνία τα τελευταία 3 χρόνια ζει έναν βαθύ μετασχηματισμό. Ό, τι ξέραμε αλλάζει άρδην και μαζί με την οικονομική κρίση αλλάζει και η νοοτροπία μας. Τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε η εκπομπή , κρίση δεν υπήρχε και όλα κυλούσαν ομαλά, αφού ο Λάκης διασκέδαζε τον κόσμο , που περνούσε καλά και αναδείκνυε το ομολογουμένως πλούσιο ταλέντο του.Με την έναρξη της μεγάλης οικονομικής περιπέτειας της Ελλάδας , τα πάθη ήταν σε τέτοιο βαθμό , που ο "κοσμάκης" μπροστά στην παραζάλη, έβρισκε εύκολο καταφύγιο στον λαικισμό  του Λαζόπουλου. Λαικισμός που ήταν πάντα εκ του ασφαλούς. 

Χριστόφορος Πισσαρίδης:Η Ελλάδα δίνει την εντύπωση πως είναι ακυβέρνητη χώρα

- της Κατερίνα Παναγοπούλου -

Ο Ελληνοκύπριος οικονομολόγος που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας του 2010 για την εργασία του πάνω στην ανεργία, τους μισθούς, την αγορά εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις είναι ίσως ο πιο προσγειωμένος και προσηνής επιστήμονας που θα συναντήσεις στην Ελλάδα και ένας από τους πιο περιζήτητους διεθνώς στην ανάλυση εργασιακών θεμάτων... στα άλλα κράτη. Αφού, όπως λέει, τον έχουν καλέσει «σε Κίνα, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Κολομβία, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες… εκτός από Κύπρο και Ελλάδα»!

O Ελληνισμός και η εποχή

Γιώργος Θεοτοκάς

Ποιο μέλλον ξανοίγεται άραγε, για τον Ελληνισμό μέσα στις νέες μορφές που παίρνει η «εν κινήσει» κοινωνία του βιομηχανικού πολιτισμού; Πολλές προβλέψεις διατυπώνονται και πολλές ανησυχίες εκφράζονται κάθε τόσο για τη μοίρα που μας περιμένει, εμάς ή τους απογόνους μας. Εκείνο που καταλαβαίνουμε είναι ότι ο κόσμος, τόσο από τη δυτική όσο και από την ανατολική του πλευρά, μπαίνει ή μάλλον μπήκε ήδη σε μία περίοδο ευρύτατα κοσμοπολιτική, όπου θα κυκλοφορούν και θα συναντιούνται ολοένα οι λαοί, οι γλώσσες, οι ιδέες, οι παραδόσεις, οι εθνικοί χαρακτήρες. Καθώς είπα και άλλοτε, από τα κλειστά Κράτη των πατέρων μας και από τους εθνικιστικούς πολέμους, πηγαίνουμε τώρα προς ένα είδος ελληνιστικής κοινωνίας. Μέσα στο περιβάλλον αυτό, οι Ελληνες θα πρέπει να ζήσουν, να δράσουν, να προκόψουν. Να μην αφήσουν τη δειλία, και την αβουλία να τους παραλύσουν, αλλά να προσαρμοστούν με γενναιότητα στις νέες συνθήκες της ζωής. Αυτό, άλλωστε, προσπαθούν να κάμουν με την συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, τη λεγόμενη Κοινή Αγορά.

ΣΥΡΙΖΑ: Ο νέος ορισμός της πατρωνείας

Ο κ. Τσίπρας και οι υπάλληλοι της Βουλής (βουλευτικοί) εναντίον της Βουλής

Μ΄ αυτά τα μυαλά θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Μέχρι το σημείο της υποστήριξης κάθε συντεχνιακού αιτήματος ή απεργίας δίχως εξαίρεση (ΔΕΗ, εκκλησία, αστυνομικοί, ΕΡΤ, φαρμακοποιοί, φοροφυγάδες μαγαζάτορες, ταξιτζήδες, γιατροί, καθηγητές, συμβολαιογράφοι, εφορειακοί, ΟΤΑ, ναυπηγοεπισκευαστές, δικαστικοί, στρατιωτικοί, μηχανικοί, ΜΜΜ, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κλπ κλπ κλπ), μέχρι την άρνησή του να δεχτεί μια οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση, μέχρι την ηθελημένη αδιαφορία του καταδικάσει τα φαινόμενα διαφθοράς στο Δημόσιο ή να καταγγείλει έναν (1!) επίορκο δημόσιο υπάλληλο, μέχρι τη συμβολή του στις βιαιότητες της πανεπιστημιακής παρανομίας- μέχρι όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέφευγε από το μέσο όρο ενός κόμματος της Αριστεράς στην Ελλάδα, όπως το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Νοικοκυραίοι, ραντιέρηδες, καιροσκόποι

- Αρίστος Δοξιάδης -

Ο τρόπος που συζητάμε για την οικονομία άλλαξε άρδην, μέσα σε λίγους μήνες. Πριν ξεσπάσει η δική μας κρίση του χρέους ο δημόσιος διάλογος δεν διέφερε πολύ από τον αντίστοιχο στις δυτικές χώρες. Είχαμε τις κλασικές συζητήσεις υπέρ του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, υπέρ της τόνωσης της ζήτησης ή της περικοπής δαπανών, για το φιλελευθερισμό και τη σοσιαλδημοκρατία, κ.ο.κ.

Η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει...

1) Η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη...

Αν ή Ελλάδα ήταν ένα πρόσωπο, τότε το άτομο αυτό γεννήθηκε στις στάχτες του τελευταίου πολέμου και μετά το ’50 δούλεψε σκληρά μέχρι τη μεταπολίτευση.

Οι «προοδευτικοί» αρέσκονται να πιστεύουν πως το θαύμα της μεταπολεμικής ανάπτυξης οφειλόταν στην «θαυματουργή» υποτίμηση του Μαρκεζίνη. Παρατηρώντας την εξέλιξη αυτής της χώρας έχω πειστεί πως σημαντικότερο ρόλο έπαιξε το ψυχροπολεμικό αυταρχικό μεταπολεμικό καθεστώς...

Συνταγες και μαγειροι

- Αρίστος Δοξιάδης -

Η ανάπτυξη είναι το πιο αμφιλεγόμενο από τα πεδία των μεταρρυθμίσεων. Για τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις, όπως έγραψα, σχεδόν κανένας δεν διαφωνεί ρητά, απλώς τις σαμποτάρουν σιωπηρά. Για το κοινωνικό κράτος συγκρούονται ομάδες συμφερόντων, αλλά αν βάλετε πέντε καλοπροαίρετους οικονομολόγους με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές σε ένα δωμάτιο, θα συμφωνήσουν σε μεγάλο βαθμό για τις προτεραιότητες της αναμόρφωσης του ελληνικού συστήματος. Για την ανάπτυξη, δεν υπάρχει καν συμφωνία οτι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις.

Πολλοί πιστεύουν οτι για να έρθει η ανάκαμψη χρειάζονται κυρίως μέτρα ποσοτικά: να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες, ή/και να μειωθούν οι φόροι, ή/και να μπουν κεφάλαια στις τράπεζες για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις (αυτό το τελευταίο θα γίνει με την ανακεφαλαιοποίηση που προβλέπει η δανειακή σύμβαση). Οι μεταρρυθμίσεις, σε αυτή την οπτική, δεν πολυχρειάζονται, ή δεν έχουν προτεραιότητα.

Τα εκατό χρόνια από τους «ξεχασμένους» Βαλκανικούς πολέμους κι οι διδαχές…

- Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος -

Όταν ένας άνθρωπος που ασχολείται με τη Φυσική, ο Φώτης Σαραντόπουλος, μου μίλησε πριν από πολύ καιρό για το πόνημά του «Εμπρός δια της λόγχης», το οποίο εξιστορεί λεπτομερώς τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο, δεν κρύβω ότι προβληματίστηκα για το γεγονός ότι δύσκολα θα έβρισκε ανταπόκριση στη σημερινή ανιστόρητη και πλήρη πολιτικού φανατισμού Ελλάδα.

Το πόνημα κυκλοφόρησε, παρουσιάστηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και είναι ουσιαστικά η μόνη τιμή των νεοελλήνων σε εκείνα τα γεγονότα και κυρίως τους ανθρώπους που γέμισαν με αίμα κάθε γωνιά της Δυτικής Μακεδονίας απελευθερώνοντας και τη Θεσσαλονίκη.

'Αλλα δυο χρόνια για να μην αλλάξει τίποτα

 / της Τζούλια Αμαλία Χέγιερ   /

Η επιμήκυνση για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας είναι πρακτικά αποφασισμένη. Μισό λεπτό όμως. Ποιες μεταρρυθμίσεις; Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση της Αθήνας παίζει με το χρόνο και εξοικονομεί χρήματα μόνο από αυτούς που αντιδρούν λιγότερο. Ακριβώς έτσι θα συνεχίσει να γίνεται.

Δεν υπάρχει λόγος να αρνηθεί κανείς την ελάφρυνση του βάρους της κρίσης για τους Έλληνες. Για τους Έλληνες όμως: για την ταμία, τον γραφίστα, την καθηγήτρια, τη νοσοκόμα για παράδειγμα. Διότι αυτοί είναι που υποφέρουν από την ύφεση, την ανεργία.

Με το μυαλό ενός επιστήμονα

Η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, 

θεωρείται ότι δεν θέτει όρια στη σκέψη της

The New York Times

Ενα ζεστό απόγευμα του περασμένου Αυγούστου, καθώς η κρίση του ευρώ επέστρεφε από τις καλοκαιρινές της διακοπές, η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, κατέφθασε στη φτωχή Μολδαβία, στο πλαίσιο των προσπαθειών της να διευρύνει την ευρωπαϊκή οικογένεια. Τη Μέρκελ υποδέχθηκαν τιμητική φρουρά, κάτοικοι με τοπικές ενδυμασίες, παιδιά που της πρόσφεραν λουλούδια. Η υποδοχή θύμιζε περισσότερο τις πομπώδεις υποδοχές της κομμουνιστικής περιόδου και λιγότερο τη δόξα των Αψβούργων. Η Μολδαβία, όπως παραδέχτηκε η ίδια η Μέρκελ, «έχει υποφέρει από τη δικτατορία των ναζί».

Ποιον φιλελευθερισμo χρειαζεται η Ελλαδα;

-του Δημήτρη Σκάλκου-

«Ο συντηρητικός αναζητά βεβαιότητες,

 ο μεταρρυθμιστής χρειάζεται ιδανικά»

Βενιαμίν Ντισραέλι

Η σημερινή Ελλάδα είναι μια χώρα σε μετάβαση. Στα επόμενα χρόνια -και κάτω από τις πιέσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος- οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί βαθμιαία θα προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η εγχώρια και η ευρωπαϊκή κρίση.

Η Ελλάδα της επόμενης μέρας θα έχει έναν περισσότερο ή λιγότερο συρρικνωμένο δημόσιο τομέα, και μια, περισσότερο ή λιγότερο, απορυθμισμένη ιδιωτική οικονομία. Ταυτόχρονα, θα έχει αναδυθεί μία νέα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα καθώς και μια νέα πολιτική τάξη για να τις διαχειριστεί. Είναι φανερό ότι η δημοσιονομική ανάταξη και η απαλλαγή της οικονομίας από θεσμικές ακαμψίες και στρεβλώσεις του παρελθόντος δεν επαρκούν προκειμένου να αλλάξει ουσιαστικά η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.

Οι εθνικοί ατακαδόροι

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου, NEA, 25.10.12

Για χρόνια ήταν το χαβιάρι του δημόσιου βίου μας. Τους αγαπούσε ο Θεός γιατί τους αγαπούσε ο λαός. Τραγουδιστές, τραγουδοποιοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, αλλά και οι πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρούντες πολιτικοί. Διαγωνίζονταν σε εκκεντρικότητα και παραδοξολογία. Ποιος θα πει την ευφυέστερη ατάκα, ποιος θα καταπλήξει το κοινό του με την πιο παράδοξη αποστροφή. Εκαναν τη δημόσια σκηνή να μοιάζει με αέναο τηλεπαιχνίδι.

Θεσσαλονίκη: 482 χρόνια σκλαβιάς… και όμως δεν λυγίσαμε

Όταν στις 29 Μαρτίου του 1430 οι Οθωμανικές δυνάμεις έμπαιναν στην συμβασιλεύουσα του μεσαιωνικού Βυζαντινού Ελληνισμού, είναι σίγουρο πως ουδείς θα πίστευε πως το σκοτάδι θα κρατούσε περί τη μισή χιλιετηρίδα.

Για να αντιληφθούμε τη τρομερή πραγματικότητα αρκεί να κάνουμε μία απλή αριθμητική πράξη, εάν από το 1912 αφαιρέσουμε το 1430 το αποτέλεσμα είναι 482. Στη προκειμένη περίπτωση ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει τα χρόνια τα οποία η Νύμφη του Θερμαϊκού στέναζε κάτω από τη σπάθα του ασιάτη δυνάστη.

Στα Λύκεια ...

Του Θρασύβουλου Μαχαίρα, Φυσικού

Γενικό Λύκειο Αγριάς

Οι µεταρρυθµίσεις-πυροτεχνήµατα των τόσων και τόσων Υπουργών Παιδείας, µε τους τόσους και τόσους ειδικούς συµβούλους τους σε παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέµατα και µε τους τόσους και τόσους αναθεωρητές και ειδήµονες οδήγησαν τα Σχολεία της Δευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης και άρα όλο το εκπαιδευτικό µας σύστηµα σε ζοφερή κατάσταση η οποία ανάγλυφα αποτυπώνεται στον παρακάτω έλεγχο ενός «υποθετικού» (;;;) µαθητή της Α΄ Λυκείου...

Ο παρασιτισμoς αντιστεκεται

- Φώτης Γεωργελές -

Tο γαμώτο σ’ αυτή την ιστορία είναι ότι δεν ήταν υποχρεωτικό τα πράγματα να πάνε έτσι. Οι δυνάμεις της Ακινησίας, αυτές που δεν θέλουν ν’ αλλάξει τίποτα σ’ αυτή τη χώρα, παρουσιάζουν την κατάσταση κάπως σαν φυσική καταστροφή, σαν πόλεμο. Μας κήρυξαν τον πόλεμο οι ξένοι, μας έβαλαν, ειδικά εμάς, στο στόχαστρο, θέλουν να κάμψουν το αδούλωτο φρόνημα του Έλληνα, να μας «φτωχοποιήσουν», να μας «εξοντώσουν», να μας κάνουν φτηνό εργατικό δυναμικό. Γιατί δεν τους φτάνουν τα 9/10 του πλανήτη που είναι φτηνότερο, εμάς ήθελαν. Κι έτσι, εμείς δεν φταίμε σε τίποτα.

Corpus Christi: πώς πολιτεύεται ο Χριστός;

  

«ἐν ἐμοὶ Χριστός»

(Γαλ. 2: 20)¹

/ του Νίκου Ράπτη /

Aν είσαι χριστιανός, ένα ερώτημα σε απασχολεί -αλλά διαρκώς! «Τι θα έκανε στη θέση μου ο Κύριος;». Από την άποψη αυτή θα ανησυχούσα ιδιαίτερα αν βρισκόμουν ανάμεσα στους διαδηλωτέςέξω από το «χυτήριο». Ο Κύριος διαχειριζόταν τις προσβολές, τις απορρίψεις και τις επιθέσεις με ανεκτικότητα, συμπάθεια και χιούμορ. Ποτέ δεν «βγήκε από τα ρούχα Toυ» με κανέναν άλλον παρά με τους αυτάρεσκους θρησκόληπτους -ακριβώς δηλαδή το είδος των ανθρώπων που θα στριγγλίζαμε μαζί σε καταληπτική κατάσταση.

10 ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ απαντήσεις σε 10 ύποπτα αφελείς ερωτήσεις ενός Καθηγητή για το Χρέος

του Χρίστου Κατηφόρη,

Επειδή συνεχίζω να λαμβάνω το ίδιο αφελές μήνυμα, πάνω από ένα χρόνο τώρα, αναρτώ τις σχετικές σημειώσεις που είχα κάνει το Μαίο του 2012. Προηγούνται οι ερωτήσεις και έπονται οι απαντήσεις μου. 

Α. Τα 10 ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου

Καθηγητής Κ.Τοκμακίδης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ποια Ελλαδα θελουμε;

Πόσες ακόμα διαπιστώσεις θα χρειαστεί να κάνουμε για αυτήν την κρίση άραγε; Τρία χρόνια σχεδόν έχουν περάσει και ακόμα βλέπουμε συζητήσεις επί συζητήσεων για το «τις πταίει». Η κάθε παράταξη δίνει τις δικές της ερμηνείες με τέτοιον τρόπο ώστε να αποσιωπά τις ευθύνες της. Σε μια κρίση τόσο καθολική, που πρακτικά, κανένας πολιτικός χώρος δεν είναι τελείως ανεύθυνος!

Τα παντα είναι προαποφασισμενα;

"Tα πάντα είναι προαποφασισμένα". 

Καθώς απολάμβανα τη μπίρα μου σε αρκετά περασμένη ώρα με καλή παρέα, αυτή η φράση ακούστηκε από τον τύπο που δούλευε πίσω από το bar.

Ήταν μια παρέμβαση στην πολύ έντονη πολιτική συζήτηση που είχαμε με φίλους και φίλες, προσπαθώντας να αντιληφθούμε ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Ελλάδας και κατά πόσο μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι, ώστε να προσαρμοστούμε στο νέο περιβάλλον και σταδιακά να εντοπίσουμε, να ενημερώσουμε, να ενημερωθούμε και να καταπολεμήσουμε τις παθογένειες στη χώρα μας.

Αισχρό βίντεο από την αντιρατσιστική πορεία στον Άγιο Παντελεήμονα!

Δείτε το αισχρό αυτό βίντεο.Λαθρομετανάστες μαζί με τους επαγγελματίες "αλληλέγγυους" των ΜΚΟ του Π.Κωνσταντίνου..Έχουν σταματήσει κάτω από σπίτια Ελλήνων τους απειλούν και τους πετάνε αντικείμενα..μόνο και μόνο επειδή έχουν κρεμασμένες στα μπαλκόνια τους Ελληνικές σημαίες..

Ελλάδα 2012: εικόνες πανεπιστημίου

Μερικές φωτογραφίες από την κατάντια της Ιατρικής Θεσσαλονίκης. Αυτά μάλλον τα έκαναν οι “φοιτητές” μας. Μέχρι και ακαθαρσίες βρήκαμε στην θύρα των εργαστηρίων στο υπόγειο. Εν τω μεταξύ, την Τετάρτη, η φοιτητική συνέλευση μέχρι τις 12 το βράδυ προσπαθούσε να αποφασίσει τι θα κάνει για να “σώσει” το δημόσιο πανεπιστήμιο, για πλέρια δημοκρατία. Άλλη μια τζούφια Οκτωβριανή επανάσταση. Δεν έχω λόγια να πώ πόσο θλίβομαι..

Η αποτυχία μιας κοινωνίας

Του Γιάννη Στεφανίδη, http://www.parallaximag.gr, 19.10.12

Η κατάσταση στο Α.Π.Θ. αποτελεί άλλο ένα κρούσμα αποτυχίας της ελληνικής κοινωνίας να αποδεχθεί – πόσω μάλλον να περιφρουρήσει – το σεβασμό βασικών κανόνων ανθρώπινης συμβίωσης (δεν πηγαίνω παραπέρα για να μιλήσω για «αξίες», «ελευθερίες» και τα συναφή). Είναι γνωστή η περιφρόνηση για τους δημόσιους/κοινόχρηστους χώρους στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι από εμάς φροντίζουμε ώστε τα σπίτια και τα αυτοκίνητά μας να αστράφτουν, περιβαλλόμαστε, όμως, από βρώμικους δρόμους, ανεξέλεγκτες χωματερές, ρυπαρές ακτές, και κάθε λογής αυθαίρετες «παρεμβάσεις».

Αργη Δικαιοσυνη

-του Σπύρου Σεραφείμ-

Πρώτη στην Ευρώπη και δεύτερη στον κόσμο αναδείχθηκε η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο διαγωνισμό - που πραγματοποιείται κάθε χρόνο - εικονικής δίκης, για το Δίκαιο του Διαστήματος.

Το Δίκαιο του Διαστήματος είναι ένας - σχετικά νέος - κλάδος του Διεθνούς Δικαίου και περιλαμβάνει το σύνολο των νομικών εκείνων κανόνων που διέπουν ή θα διέπουν, στο μέλλον, το καθεστώς του ουράνιου χώρου - βλέπε νομοθεσία διαστημικών πτήσεων, εγκατάστασης σταθμών, εκτόξευσης δορυφόρων, θέσεων-τροχιών τους κ.λπ. Εκ των βασικών αρχών των διεθνών συνθηκών, είναι ότι «το Διάστημα απαγορεύεται να χρησιμοποιείται για εγκατάσταση όπλων και άλλους πολεμικούς σκοπούς» και ότι «κανένα κράτος δεν μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα κυριότητας σε ουράνιο σώμα». Δηλαδή, το να βάψουν οι Σοβιετικοί τη Σελήνη κόκκινη και μετά να «ανέβουν» οι Αμερικάνοι και να γράψουν - με λευκά γράμματα - Coca Cola, αποτελεί μόνο έναν αστ(ρ)ικό μύθο.

Συνέντευξη της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ .

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος, ιστορικός και ακαδημαϊκός. Είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Πανεπιστημίου 1 – Πάνθεον της Σορβόνης στην 700 ετών ιστορία του, και η πρώτη γυναίκα Πρύτανης της Ακαδημίας των Παρισίων και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος του Κέντρου George Pompidou και Πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Ευρώπης.

Η ελληνική αμυντική βιομηχανία το «παλεύει», αλλά…

Με αλλεπάλληλες επισκέψεις σε κυβερνητικούς φορείς και αξιωματούχους ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ), συνεχίζει να δίνει τη μάχη για την επιβίωση της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Μάλιστα πρόσφατα, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012, διενεργήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΕΚΠΥ με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Γκίνη. Στη προγραμματισμένη συνάντηση που έγινε στο πλαίσιο της γενικότερης εκστρατείας του ΣΕΚΠΥ για την επιβίωση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, εκτέθηκαν τα τεράστια προβλήματα βιωσιμότητας που αυτή αντιμετωπίζει και τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο σε χιλιάδες εργαζόμενους. Ας σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί συνάντηση και με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας αντιπτέραρχο (Ι) Αντώνιο Τσαντηράκη.

Ανηλικα παιδια της χριστιανικης κοινοτητας στην Αιγυπτο, συνεληφθησαν για προσβολη του Κορανιου

Δυο παιδιά κοπτών χριστιανών, ηλικίας 9 και 10 ετών, συνελήφθησαν στις 2 Οκτωβρίου, από τις αρχές της Αιγύπτου, με την κατηγορία της «βλασφημίας κατά του Ισλάμ».

Ο 10χρονος NabilNagy Rizk, και οι 9χρονηMinaFarag Nady, κατηγορήθηκαν από ένα σαλαφιστή ιμάμη τζαμιού της περιοχής του Beni Suef, της νότιας Αιγύπτου, ονόματι, Ibrahim Mohamed Ali, ότι πήραν σχισμένες σελίδες του Κορανίου και ούρησαν πάνω σε αυτές.

Το εγχειρίδιο του καλού..συνδικαλιστή.

Κάθε συνδικαλιστής, από την στιγμή που αναλαμβάνει την Εξουσία μέσα στο όργανο που διοικεί το Σωματείο η την Ενωση του, θεωρεί καθήκον και υποχρέωση του να κάνει κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες μέσα σε ένα χρόνο, ενέργειες που προβλέπε το εγχειρίδιο του καλού συνδικαλιστή και που αν δεν τις κάνει θεωρείται αποτυχημένος:

Οι 10 πιο θανατηφόρες πόλεις στον κόσμο

Σαν Πέδρο Σούλα, Ονδούρα: ένας άνδρας προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή ένα από τα θύματα επίθεσης σε κατάστημα υποδημάτων το 2010 – από τους πυροβολισμούς, σκοτώθηκαν ακαριαία 13 άτομα, ενώ άλλοι 7 τραυματίστηκαν.

Επιμέλεια: Ελίνα Δεβούρου
 

Λατινική Αμερική: Ναρκωτικά, οργανωμένο έγκλημα και κυβερνήσεις ανήμπορες να αντιμετωπίσουν την πρόκληση, σκορπώντας ίχνη βίας από τη Βραζιλία , στην Ονδούρα και το Μεξικό.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο των Πολιτών για τη Δημόσια Ασφάλεια και την Πολιτική Δικαιοσύνη του Μεξικό, οι 10 πόλεις με το υψηλότερο ποσοστό ανθρωποκτονιών, βρίσκονται όλες στη Λατινική Αμερική, ενώ σ' αυτήν ανήκουν και οι 40 απ' τις 50 «κορυφαίες πρωτεύουσες δολοφονιών», με την πρώτη σε σειρά πρωτεύουσα εκτός Λ. Αμερικής, στο νούμερο 21.

Η σιγη των «αντιρατσιστων»

Με την απόπειρα δολοφονίας της 14 χρονης Μαλάλα στο Πακιστάν οι  ισλαμοφασίστες αυτή την φορά υπερέβαλλαν εαυτούς. Διότι τί  άλλο πιά σου μένει να κάνεις στο όνομα του «Προφήτη» μετά την εν ψυχρώ απόπειρα εκτέλεσης ενός ανήλικου κοριτσιού  του οποίου το μοναδικό έγκλημα ήταν ότι προσπαθούσε να δημοσιοποιήσει  τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που προσπαθούν να μάθουν πέντε γράμματα στις περιοχές που ελέγχουν οι Ταλιμπάν;  «Ας γίνει αυτό ένα μάθημα» διακύρηξε ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Εχσανουλά Εχσάν προσθέτοντας ότι αν τελικά η Μαλάλα καταφέρει να επιζήσει η οργάνωση του θα επιχειρήσει ξανά να την δολοφονήσει.

Τα δηλητηρια της ουτοπιας

Του Ανδρέα Ζαμπούκα -

Η κλασσική ουτοπία (ου-τοπος), αποτελεί την εικόνα της καλής κοινωνίας, της ιδανικής πόλης, η οποία δρα ως όργανο εκπαίδευσης και ηθικής και είναι η έκφραση της κοσμικής νομοτέλειας επί της γης. Αρχικά έχουμε την ομηρική πολιτεία των Φαιάκων ενώ αργότερα ο Πλάτωνας γράφει για τη μυθική Ατλαντίδα στην "Πολιτεία" του. Δημιουργός του όρου «Ουτοπία» είναι βέβαια, ο Άγγλος συγγραφέας, πολιτικός και διανοητής, Τόμας Μουρ  ο οποίος είναι γνωστός για το έργο του "Utopia", μια ιστορία για έναν τόπο ή καλύτερα χώρα που δεν υπάρχει πουθενά. 

Στα πλαίσια μιας γενική αποτύπωσης του όρου, ουτοπία είναι  κάτι υπέροχο το οποίο μπορούμε να το συλλάβουμε και να το σχεδιάσουμε θεωρητικά αλλά είναι σχεδόν αδύνατον να  το πραγματώσουμε ρεαλιστικά.

Κλειστά μυαλά και ανοιχτά επαγγέλματα

Όσο διαβάζετε το άρθρο, σκεφτείτε αυτήν τη διδακτική άσκηση: Μπορείτε να ενώσετε και τις 9 τελείες με 4 ευθείες γραμμές ?

Στην ελληνική κοινωνία συμβαίνει το εξής παράδοξο, στο μεν Δημόσιο ,με τους εποπτικούς του μηχανισμούς, όλα λειτουργούν ανεξέλεγκτα π.χ. προμήθειες νοσοκομείων, προσλήψεις ημετέρων, σπατάλες, κακοδιαχείριση, εργασιακή ανευθυνότητα κ.ο.κ.

Στο δε, ιδιωτικό τομέα που η οικονομία χρειάζεται ελευθέρια για να αναπτυχθεί, λειτουργεί με την νοοτροπία των κλειστών επαγγελμάτων δηλ. κλειδώνουμε τα συμφέροντα μας μη τυχόν και μπει κανένας άλλος και μας αλλάξει τα δεδομένα.

Μεταρρυθμίσεις τώρα!

 / του Δημήτρη Νούλα /

Η περίοδος 1974-2004 σημαδεύτηκε από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την ένταξη της χώρας στην «ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα», από την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης(άρση ενός ιστορικού ελλείμματος μοναδικού στην Ευρώπη) και την κατάργηση στην πράξη των «πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων».

Το ανικανο Κρατος κι η ηλιθιοτητα Βρουτση

Ξέρουμε όλοι ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να παραλληλιστεί με οίκο ανοχής, αφού ο τελευταίος λειτουργεί απολύτως οργανωμένα.

Ξέρουμε ότι δεν υπάρχει σε καμιά γλώσσα του κόσμου χαρακτηρισμός για να αποτυπώσει την πραγματικότητα που κυριαρχεί εντός του δημοσίου.

Όμως, η σημερινή απόφαση του υπουργού της κυβέρνησης Βρούτση (παλαιού κρατικοδίαιτου γραφειοκράτη) να καταγράφουν έναντι αμοιβής οι συμβολαιογράφοι όλες τις

 γεννήσεις ή θανάτους, γάμους, βαπτίσεις ή άλλες μεταβολές της οικογενειακής κατάστασης των Ελλήνων, πλέον της φαιδρότητάς της, δεν έχει προηγούμενο σε κανένα σύγχρονο κράτος της υφηλίου. Αμφιβάλλουμε αν έχει προηγούμενο και στις ζούγκλες της Αφρικής.

Η «Αλληλεγγύη» της διασπάθισης στη Βουλή με ερώτηση του βουλευτή Επικρατείας Σπύρου Λυκούδη

Τη σκανδαλώδη διασπάθιση δημοσίου χρήματος εκ μέρους της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» και την ιδιοτελή διαχείριση κονδυλίων του ΥπΕξ εκ μέρους των υπευθύνων διαχειριστών της οργάνωσης, φέρνει με ερώτησή του στη Βουλή ο βουλευτής Επικρατείας και Γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης και ζητά από το ΥπΕξ να εντείνει τις προσπάθειες του, ώστε να επιστραφούν τα οφειλόμενα χρήματα στο Δημόσιο. 

Η μεγαλη προκληση για την προοδευτικη παραταξη

-Του Γιάννη Βούλγαρη-

Ζούμε μία από εκείνες τις όχι και τόσο σπάνιες περιόδους, όπου η πολιτική για την επίτευξη ενός εθνικού στόχου έρχεται σε παρατεταμένη σύγκρουση με το άμεσο συμφέρον ευρύτερων στρωμάτων και κυρίως με ό,τι προσλαμβάνεται από την επικρατούσα πολιτική κουλτούρα ως «φιλολαϊκό». Συνήθως αυτό συμβαίνει σε στιγμές διεθνούς κρίσης που διακυβεύονται οι σχέσεις της χώρας με το διεθνές περιβάλλον. Τότε σημειώνεται ένταση μεταξύ του μακροπρόθεσμου γενικού συμφέροντος και των ιδιαίτερων οικονομικοκοινωνικών συμφερόντων που μπορεί αθροιζόμενα, παρά τη διαφορετικότητά τους, να πλειοψηφούν. Τότε σχηματίζονται «μεταβαλλόμενες πλειοψηφίες» με αντιφατικές δυναμικές. Οπως τώρα. Μεγάλη πλειοψηφία για το ευρώ, μεγάλη αντίθεση στο «Μνημόνιο», εκλογική πλειοψηφία για κυβέρνηση των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Σαν η πλειοψηφία της κοινωνίας να αναγνωρίζει γενικά την ανάγκη επίτευξης του εθνικού στόχου, αλλά οι επιμέρους πολιτικές ή κοινωνικές δυνάμεις να θέλουν να επιτευχθεί χωρίς οι ίδιες να συμμεριστούν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Δεν υπάρχει λύτρωση χωρίς κάθαρση και τιμωρία

Δημήτρης Μπουραντάς*

Η Ελλάδα διαθέτει σημαντική γεωστρατηγική θέση, πλούσιους πόρους, εξαιρετικό επιστημονικό, τεχνικό και στελεχιακό δυναμικό και πολύ σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Αν αξιοποιούσε όλα αυτά και τις μεγάλες ευκαιρίες των τελευταίων δεκαετιών, όπως η ένταξη στην ΕΕ, το άνοιγμα των αγορών της Μεσογείου και της Ασίας και η άνοδος της παγκόσμιας οικονομίας, θα μπορούσε να γίνει μια χώρα ισχυρή και πρότυπο στην οικονομία, στο κοινωνικό κράτος, στην παιδεία, στην δημοκρατία και στον πολιτισμό. Αντί αυτού φθάσαμε στην οικονομική, κοινωνική, πολιτική και εθνική χρεοκοπία και καταντήσαμε παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή. 

Σταυροδρoμια κι αδιεξοδα

-του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη-

"Κρειττότερόν εστιν ιδέναι / εν μέση τη πόλει / φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή / καλύπτραν λατινικήν"

Λουκάς Νοταράς

Ένας αόρατος και ακήρυχτος πόλεμος διεξάγεται, με ιδιαίτερη σφοδρότητα, στη χώρα τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Ένας κανονικός πόλεμος, οι εμπλεκόμενοι στον οποίο μετέρχονται κάθε είδους στρατηγικών, τακτικών και μέσων, προκειμένου να κατατροπώσουν τον αντίπαλο. Ο αγώνας λυσσαλέος και οι μάχες ανελέητες, οι δε στρατιώτες πολεμούν με ιδιαίτερο ζήλο και φανατισμό. 

Φορολόγηση αγροτών με τεκμαρτό προσδιορισμό

Θεοχάρης Χάρης

Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να αλλάξει τον τρόπο φορολόγησης των αγροτών από ένα σύστημα με τεκμαρτό προσδιορισμό στο σύστημα εσόδων - εξόδων. Επειδή εξαντλούμαστε στο κόστος των μέτρων, ίσως να μην έχουμε προσέξει πως η πρόταση αυτή δίνει μια διάσταση ανάπτυξης, δικαιοσύνης και ορθολογισμού στη φορολογία. Και τούτο διότι: 

Τι σηματοδοτεί η επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα

-Γράφει η Μαριέττα  Μπακαλοπούλου-

Το αυστηρό πρωτόκολλο των διεθνών διαπραγματεύσεων λειτουργεί ως ομπρέλα σε αρκετές περιστάσεις, το οποίο δεν επιτρέπεται να παραβιάζεται από κανέναν. Όλοι θυμόμαστε την απόπειρα συνάντησης του Aρχηγού Aξιωματικής Aντιπολίτευσης προεκλογικά, με τον Πρωθυπουργό της Γαλλίας, Φρανσουά Ολλάντ και τα πυρά που εξαπέλυσε ο πρώτος μετά τη μη ικανοποίηση του αιτήματος του. Ακόμη μια περίπτωση απόπειρας να 

καταστρατηγηθεί το πρωτόκολλο ήταν και η προσπάθεια συμμετοχής και παρουσίας του Υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου, στο Eurogroup, πριν από κάποιες εβδομάδες, λόγω ασθένειας του Πρωθυπουργού, με την ίδια κατάληξη. 

Δεκα θεσεις για τον Φιλελευθερισμο

1. Ο Φιλελευθερισμός είναι η πολιτική θεωρία που βάζει την ελευθερία πάνω από την ισότητα.

2. Η πείρα των τελευταίων αιώνων απέδειξε ότι όσα καθεστώτα έβαζαν πρώτη την ελευθερία πετύχαιναν και την καλύτερη ισότητα. Αντίθετα, αυτοί που επέβαλλαν την ισότητα, εκτός που έχαναν την ελευθερία, δεν κέρδιζαν ούτε την ισότητα (νομενκλατούρες).

Οκτωβριος 2012.. μηνας γεγονοτων.

όπως είχα αναφέρει στα μέσα Ιουλίου, ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που θα γίνουν τα περισσότερα στην περιοχή, εντός και εκτός Ελλάδος. Να θυμίσω λοιπόν.. 

1. Είχα αναφέρει οτι με την σύνοδο κορυφής της ΕΕ θα αποφασιστεί το μέλλον του ευρώ με κύριο θέμα την Ισπανία και φόντο την Ιταλία. Εξού και τα ευνοϊκά σήμερα επιτόκια δανεισμού της Ισπανίας και η "φιλική" προσέγγιση προς την Ισπανική Κυβέρνηση. Επίσης είχα πεί οτι εκεί που θα είναι φιλικοί προς εμάς ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΠΡΟ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ, θα κάνουν απότομη μεταστροφή όταν σιγουρέψουν οτι δεν υπάρχει κίνδυνος πια... σήμερα μάθατε για τον Τόμσεν και την άτεγκτη στάση της Τρόϊκά. Να είστε σίγουροι οτι θα είναι εκεί και δεν θα κάνουν πίσω. Είτε θα πάρουν αυτό που θέλουν.. είτε θα μας αφήσουν να φύγουμε μόνοι μας καθώς μη παροχή δόσης των 31 δις συνεπάγεται δρχ.. μην γελιέστε καθόλου για αυτό.

Σοσιαλισμος για οσους γουσταρουν

Ρωτήστε κάποιον να σας πει τι είναι ο σοσιαλισμός. Αν είναι ειλικρινής άνθρωπος θα σας πει πως δεν έχει ιδέα. Διότι η πιο κοντινή και ολοκληρωμένη περιγραφή που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτόν, έχει περισσότερες ομοιότητες με την βιβλική εδέμ, τον παράδεισο του ενκιντού και τις υπόλοιπες περιγραφές των μύθων της μεσοποταμίας, παρά με κάτι που να αφορά τον κόσμο που ζούμε.

Συναινεση, διχασμος, υποκρισια

Του Αριστου Δοξιαδη*

«Αυτό που κατέστησε ισχυρή την Αγγλία είναι ότι, από την εποχή της Ελισάβετ, όλες οι πλευρές συμφωνούσαν ότι πρέπει να υποστηρίξουν το εμπόριο. Η ίδια Βουλή που αποκεφάλισε τον βασιλιά ασχολιόταν με τους υπεράκτιους εμπορικούς σταθμούς σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Αχνιζε ακόμα το αίμα του Καρόλου Α΄ όταν η Βουλή αυτή, που αποτελείτο σχεδόν μόνο από φανατικούς, ψήφισε τον ναυτικό νόμο του 1650».

Αυτά έγραφε ο Βολταίρος έναν αιώνα αργότερα, στο «Δοκίμιο περί των ηθών και του πνεύματος των εθνών», ζηλεύοντας τη συσπείρωση των Αγγλων γύρω από ένα κοινό συμφέρον.

Παΐσιος και Φουκώ

της Αλίκης Νικολού

Με αφορμή τον τραγέλαφο Παϊσίου, αναρωτήθηκα σε ποιον βαθμό ο Ορθολογισμός -ως τρόπος πρόσληψης του κόσμου και παραγωγής γνώσης- έχει τυχόν συναντηθεί ιστορικά με τις ιδεολογικές καταβολές  της ελληνικής κοινωνίας.

Αποτολμώ μερικές σκέψεις:

“Και το βραδυ στις ταβερνες ρετσινες και ανταρτικα”

γράφει ο Κοσμάς Ιατρίδης , Μαθηματικός 

- BMathSc Aristotle University of Thessaloniki-

Αλήθεια αναρωτηθήκαμε ποτέ αν πραγματικά μας άξιζε ένα καλύτερο μέλλον ; Είμαστε ο περιούσιος λαός που όλοι μας φθονούν και μας ζηλεύουν λόγω της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας ; Ποιας ιστορίας ; Αυτής της Ρεπούση ή μήπως της Γιαννάκου ; Της ιστορίας που αναφερόμαστε πάντα με ισχυρές δόσεις προγονολατρείας , μην έχοντας να δείξουμε κάτι μεταπολεμικά , ενώ ταυτόχρονα ακούμε την κάθε λογής μπαρούφα από τον βουλευτή(!) του ΣΥΡΙΖΑ Τατσόπουλο ; Άραγε ποιον πολιτισμό ; Αυτόν του Πάνου Κιάμου , της Πάολα και του Κραουνάκη ; Mήπως του πολιτισμού που αναδεικνύει το Υπ. Πολιτισμού δίνοντας την ορχήστρα της ΕΡΤ στον Πλιάτσικα και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στο Ρέμο και την Θεοδωρίδου ; Αναρωτιέμαι άδικο θα είχε εάν ο θεατής του εν λόγω επιστεγάσματος της τέχνης πήγαινε με ένα μπουκάλι Johnie (το κόκκινο) και 2 λίτρα Coca Cola για να θαυμάσει το υπερθέαμα ; Μήπως θα έπρεπε να σεβαστεί τον χώρο ; Μήπως οι διοικούντες του χώρου θα έπρεπε να σεβαστούν τον λόγο ύπαρξής του ;